Foutbehandeling van driefasige asynchrone motor

Wikkeling is een onderdeel van de motor. Veroudering, vocht, warmte, erosie, inbreuk op het vreemde materie en externe kracht kunnen schade aan de wikkeling veroorzaken. Motoroverbelasting, onderspanning, overspanning en faseverlies kunnen ook kronkelende fouten veroorzaken. Wikkelfouten zijn over het algemeen onderverdeeld in wikkeling, kortsluiting, open circuit en bedradingsfouten. Leg nu het foutfenomeen, de oorzaak en de inspectiemethode uit.

Kronkelige grond

Verwijst naar de aarding veroorzaakt door de wikkeling en de kern of de isolatie van de behuizing.

1, het fenomeen van falen

De behuizing is opgeladen, de bedieningslijn is uit de hand gelopen en de wikkeling is kortgesloten, waardoor de motor niet normaal werkt.

2, de oorzaak

De wikkeling wordt bevochtigd om de isolatieweerstand te verminderen; De motor is lange tijd overbelast; Het schadelijke gas is gecorrodeerd; De metalen vreemde materie valt de wikkeling binnen en beschadigt de isolatie; De isolatie beschadigt de ijzeren kern bij het terugspoelen van de statorwikkeling; Het kronkelende uiteinde raakt de coverbasis; De stator en rotorwrijving veroorzaken isolatie verbranden De isolatie van de looddraad wordt beschadigd door de behuizing; De overspanning (zoals blikseminslag) zorgt ervoor dat de isolatie afbreekt.

3. Inspectiemethode

(1) Observatiemethode. Inspecteer de uiteinden van de wikkelingen visueel en de isolatie in de draadtrog om te zien of er tekenen van schade zijn en zwart verbrand, indien van toepassing, het aardingspunt.

(2) Multimeter -inspectiemethode. Controleer met een multimeter-bestand met lage weerstand. Als de lezing klein is, is deze geaard.

(3) Megohm -methode. Volgens verschillende graden worden verschillende megohmmeters gebruikt om de isolatieweerstand van elke groep weerstanden te meten. Als de lezing nul is, betekent dit dat de wikkeling is geaard, maar de motorisolatie is vochtig of afbraak als gevolg van ongevallen, het wordt volgens ervaring beoordeeld, in het algemeen zwaait de aanwijzer op "0" en wordt beschouwd als een bepaalde weerstandswaarde.

(4) Testlichtmethode. Als het testlicht is ingeschakeld, is de wikkeling geaard. Als een vonk of rook ergens wordt gevonden, is dit het aardingsfoutpunt van de wikkeling. Als de lamp enigszins helder is, wordt de isolatie doordringend. Als het licht niet verlicht, maar de teststang is geaard, verschijnen ook vonken, wat aangeeft dat de wikkeling niet is afgebroken, alleen zwaar vochtig. Hardhout kan ook worden getikt aan de rand van de buitenrand van de buitenste behuizing. Wanneer het naar een bepaalde plaats wordt geslagen, wordt het uitgeschakeld, wat aangeeft dat de stroom aan en uit is, dan is het het aardingspunt.

(5) stroom door middel van brandende methode. Met een spanning die transformator reguleert, nadat het vermogen is verbonden, zal het aardingspunt snel opwarmen en de plaats waar de isolator rookt, is het aardingspunt. Speciale aandacht moet worden besteed aan het feit dat de kleine motor niet meer dan een halve minuut twee keer de nominale stroom mag overschrijden; De grote motor is 20% -50% van de nominale stroom of verhoogt geleidelijk de stroom, en schakel het vermogen onmiddellijk uit wanneer het aardingspunt net is gerookt.

(6) Gegroepiminatiemethode. Het aardingspunt ligt in de kern en het verbranden is ernstiger. De verbrande koperdraad is versmolten met de ijzeren kern. De gebruikte methode is om de geaarde eenfase-wikkeling in twee helften te verdelen, enzovoort, en uiteindelijk het aardingspunt te vinden.

Bovendien zijn er hoogspanningstestmethoden, magnetische naaldverkenningmethoden, vermogensfrequentievibratiemethoden, enz., Die hier niet worden geïntroduceerd.